Wandelmars, kennismaking en fietsen naar de palmentuin

Paramaribo is in de ban van 'Wandelmars', een soort avondvierdaagse. De deelnemers lopen in ploegen, dragen prachtige kleding, ze dansen en zingen. Dit aanzien is heel bijzonder. 
Het enige bijkomende nadeel van dit feest is dat de halve stad onbegaanbaar is. De wandelmars trekt zoveel bekijks dat er files van dik een uur naar de route staan.

Afgelopen woensdag hebben Lot en ik kennis gemaakt met onze stagebegeleidster, Mereal. We hadden met haar afgesproken op het revalidatiecentrum waar wij werkzaam zullen zijn. Deze ontmoeting deed mij goed. Mereal is erg aardig en houdt van kletsen. Na anderhalf uur met haar te hebben gesproken kwamen Lot en ik naar buiten met het idee dat we niet veel meer over Logopedie hadden gehoord. Toch was het een fijn gesprek. Het was een opluchting om te zien waar ik stage zal gaan lopen en super fijn dat Mereal zo vriendelijk was. Hierna zag ik de periode in Suri weer een beetje zitten. 

We hebben fietsen, eindelijk :) Het stelt niet veel voor, maar ze rijden, haha. Als een soort kamikaze piloten hebben Lot, Jo en ik de stad per fiets verkend. Ze rijden hier links, dus dat is wel even wennen. Ook worden wij als drie blondjes overal nagefloten, geroepen. In het begin schrokken we hier erg van, maar nu zijn we er wel aan gewend. Van Mereal hoorde we dat je Surinamers altijd vriendelijk moet groeten, dan heb je er het minst last van :p. Deze tactiek werkt echt! 
Onze missie van gisteren was het bezichtigen van de Palmentuin. Deze tuin staat vol met palmbomen, heel mooi! Na een lekker drankje bij Zus&zo en het volschieten van onze camera, begonnen we aan onze fietstocht terug naar huis.

Zoals jullie wellicht wel merken aan dit bericht, gaat het steeds wat beter met me.
Volgen jullie mijn volgende verhaaltjes ook?

Liefs van Lorien