Cultuurshock

29 maart 2016

De eerste dag valt me erg zwaar. Zo veel indrukken en zo'n hitte!
Huilend werd ik wakker omdat ik Derk zo verschrikkelijk mis! 
Waarom begin ik hier aan, wat bezield me in vredesnaam? Ik heb alles thuis: een lieve familie een mooi huis en een hele, hele lieve schat. Waarom moest ik weer zo nodig op avontuur? 
Gelukkig heb ik hele lieve huisgenootjes die me enorm steunen.

Nadat de tranen waren gedroogd en ik een koude douche had genomen, zijn we op pad gegaan. Op zoek naar een wisselkantoor, want we hadden immers alleen euro's op zak.
Wij Hollanders dachten wel naar het centrum te kunnen lopen. Nou, we weten ook meteen weer waarom de Surinamers niet lopen: dat kan gewoon niet in deze hitte! 
Totaal bezweet, uitgeput en met blaren op onze voeten kwamen we na een omweg uiteindelijk bij het wisselkantoor aan. Daar kwamen we ook de andere meiden tegen. Zo toevallig, maar zo fijn! Ik weer in tranen bij het zien van Lisette, Lisa en Sas. 

Toen we SRD's op zak hadden konden we verder op zoek naar een fiets. Lopen was geen optie meer, dus kozen we voor een taxi (wat overigens geen drol kost). Hilarisch was het om met z'n zessen in een taxi gepropt te zitten. Sascha en ik rolde letterlijk over de achterbank. 
Eenmaal bij de fietsenwinkel bleken de fietsen op te zijn. De taxi was natuurlijk net weg. Daar stonden we dan, in een buitenwijk van Paramaribo, zonder vervoer. Gelukkig was de fietsverkoper een hele aardige man. Hij heeft ervoor gezorgd dat we elders in de stad een fiets konden krijgen en dat een andere taxi ons erheen bracht. 
Helaas had deze fietsenzaak op het moment ook niet voldoende fietsen, maar we kunnen ze vanmiddag (30-3) ophalen.

Inmiddels was het rond vier uur en waren we compleet uitgeput van ons avontuur. We zijn een Chinese supermarkt ingegaan en hebben daar wat inkoopjes gedaan voor de avond. Lot en ik dachten tomatensaus te hebben gevonden, wat uiteindelijk makreel in tomatensaus bleek te zijn, tot grote gruwel van Jody.  Na onze geïmproviseerde maaltijd zijn we ons bed ingerold, in afwachting van een  nieuwe dag.

lieve knuffels van Lorien

3 Reacties

  1. Karen:
    30 maart 2016
    Hoera! Het avontuur is begonnen. Jij gaat je hier doorheen slaan en komt straks heel veel ervaringen rijker weer naar huis. Heel veel plezier gewenst!
  2. Veerle:
    30 maart 2016
    Hee Lorien,

    Jammer dat het nog zo wennen is, maar straks huil je wss alleen nog maar tranen van geluk! Geniet van het geweldige avontuur dat je te wachten staat en heel veel succes!

    Groetjes, Veerle
  3. Marette:
    30 maart 2016
    Hè lieverd we missen jou ook. Maar ik ben ook zo trots op je en hoop dat je gaat genieten en een super mooie tijd hebt